De Hester

“Als jongen van negen struinde ik al over de IJsselkade in Kampen. De schepen die daar aangemeerd lagen hadden een grote aantrekkingskracht op me. Ik zag mezelf al met zo’n schip meevaren. Tijdens Sail Kampen was het eindelijk zo ver en mocht ik aan boord mee met de Stedemaeght, een prachtige bark met zijn drie imposante masten. Gigantisch! Ook mocht ik een keer mee achter het roer van  de Summertime tijdens een avondtochtje. Het wakkerde de liefde voor zeilen nog verder aan. Geen film over zeilboten of ik had ’m gezien. Toen al droomde ik van een eigen bootje. Ik schraapte al mijn spaargeld bij elkaar en kocht er één. Probleem: ik kon niet zeilen. Het boek 'Zeilen voor Dummy’s' was de uitkomst! Zo leerde ik samen met mijn vriendjes al wat basisdingen over zeilen. Op zeilles leerde ik nog veel meer en deed ik met mijn bootje mee aan veel zeilwedstrijden."

Liefde voor de bruine vloot
“Inmiddels had ik een groter bootje gekocht. Op een dag ontmoette ik  de bemanning van Summertime en ging ik een paar keer met hen mee zeilen. Het duurde niet lang of ik ging mee als maat. Toen groeide het verlangen om van zeilen mijn beroep te maken en schipper te worden. Elke dag varen, dat is toch fantastisch?"

Een eigen schip
“Al vrij snel bedacht ik dat ik niet eerst tien jaar als schipper in loondienst wilde werken. Waarom zou ik tien jaar wachten? Ik rondde de Enkhuizer Zeevaarschool af en ging op zoek naar een schip. De eigenaar van de Summertime bleek nog een schip te hebben. Dat was De Hester. Tijdens de proefvaart wist ik het gelijk: deze is van mij. Ik stond aan het roer en ik voelde me één met het schip. Het ondernemen ligt me goed. Dit is echt mijn schip.”